All I want for christmas

In een drukke winkel probeer ik de boodschappen te vinden die ik nodig ben. Ietwat geïrriteerd zie ik mensen heen en weer lopen, zo nu en dan wordt de verkeerde kar gepakt en wordt er geklaagd over het feit dat er iets is uitverkocht. Mijn goed georganiseerde planning heeft gezorgd dat ik hier geen last van heb. Ik heb tijd genoeg, ideeën te veel en mijn kar is herkenbaar door de vele tassen die eraan hangen. Het enige wat ik vervelend vind is dat ik zo nu en dan een por in mijn zij krijg, de artikelen uit mijn handen worden getrokken en er vooral geen excuus aan te pas komt alleen een boze blik. Gelukkig ben ik het al snel vergeten als de boodschappen allemaal netjes geordend in de kast staan.

Naast alle lekkernijen die vooral zijn gekocht, is het ook een traditie geworden om elk jaar iets nieuws en een tikkeltje feestelijks te kopen. Zelf ben ik één dag in iets stoers te bewonderen om de andere dag erg feestelijk, vrouwlijk en netjes voor de dag te komen. Het enige waar ik al dagen over deed was de juiste sieraden. Helaas lagen mijn prachtige oorbellen die vorig jaar nog onder kerstboom lagen bij de juwelier omdat ze gemaakt moesten worden. Ik zocht iets goedkoops maar helaas was 'Moffel' het daar niet mee eens. Niets werd goedgekeurd en zo liepen we weer richting de juwelier. Dat hij smaak heeft dat wist ik al en ook dit keer zocht hij weer prachtige kleine maar glimmende oorbellen uit. Mijn kerstoutfit was helemaal af.Voor 'Moffel' was het iets moeilijker en daardoor stonden we dan ook in een drukke winkel te zoeken naar het juiste kledinstuk met de wauw-factor. De verkopers, die ons inmiddels erg goed kennen waren iets wat over de kook en liepen dan ook zweterig heen en weer om iedereen te helpen of eigenlijk om zoveel mogelijk te verkopen. Ik genoot vooral van mijn 'Moffel' die zich keer op keer verkleede, het geen wat afviel over mijn arm gooide en weer opzoek ging. Net voordat ik als kledinhanger het net nog volhield, was hij eruit. We waren geslaagd!

Ik moet jullie eerlijk bekennen dat ik dit jaar geen kaartjes heb verstuurd. Geen kerstgroetjes en kerstwensen van mij. Ik kreeg een aantal kaartjes en misschien klinkt het heel raar maar die liggen in de prullenbak. Mijn familie waar ik zoals jullie weten geen contact mee heb, sturen mij een kaartje maar wat heb ik daar aan? Een kerstwens omdat hun schuldgevoel zo af neemt daar heb ik geen behoefte aan. De beste plek voor deze kaarten is dan de prullenbak. Zo zie of hoor ik het vaker, mensen die elkaar  puffend en soms klagend een kaartje sturen ( het is natuurlijk erg veel werk)maar er nooit zijn als iemand een helpende hand kan gebruiken. Zijn de kerstwensen eigenlijk wel oprecht of sturen we allemaal maar een kaart omdat het zo hoort? Ik heb besloten om geen volger meer te zijn maar alleen maar een kerstwens uit te spreken als ik het echt meen.

Zo kijken er veel mensen uit naar de feestdagen alsof het alleen maar een eet en zuipfestijn is zonder de gedachte vast te houden waar het echt om gaat. Veel mensen genieten van de voorbereidingen van deze bijzondere dagen maar lopen geïrriteerd rond en zijn al moe als de feestdagen moeten beginnen. Genieten we echt van deze dagen of is het allemaal een schijnvertoning en zien we het meer als moeten? Na de feestdagen hebben de meeste gezinnen zoveel eten over waar je haast een heel weeshuis mee kunt voeden maar zonder na te denken gooien we het in de prullenbak. Iets wat niet in de prullenbak hoord maar waar we na mijn idee meer bij stil moeten staan.

Tot ik  Serious Request zat te kijken. Een plein vol mensen, bekende Nederlanders die in actie komen en 3 DJ's die zich een aantal dagen opsluiten om zich in te zetten voor het goede doel maar vooral stilstaan en heel Nederland stil laten staan. Veel mensen kwamen in actie, ik heb de meest bijzondere verhalen gehoord  en even zag ik dat Nederland het kan. Het ware kerstgevoel, de kerstgedachte was terug en even sloegen we de handen in één. Wat een prachtig doel en wat veel geld is erop gehaald.

Ik hoop dat het niet voor maar  één week was maar dat we het gevoel en de saamhorigheid langer vasthouden, er zo nu en dan bij stilstaan en we vooral denken aan een ander. Laten we vaker de handen in één slaan, iets kleins doen voor een ander, de ander het gevoel geven dat je geeft om elkaar en kijken of we Nederland nog mooier kunnen maken. Laten we onze ogen niet alleen richten op andere landen want laten we eerlijk zijn, Nederland heeft ook nog genoeg hulp nodig!

Ik wens jullie uit de grond van mijn hart hele fijne kerstdagen toe maar vooral veel goeds voor het nieuwe jaar. Ik blijf hopen, dromen en geloven in een nog mooiere wereld voor ons maar vooral voor onze kinderen!

Veel liefs Piertje